دل نوشته...

در قاب این آیینه ها خود را نمی بینم

چیزی به جز یک بهت بی معنا نمی بینم

دنیا به زشتیهای پلک فهم من خندید

شاید شبــیه مردم دنـیا نمی بینم

گنجشک روحم لابلای شاخه ها یخ زد

نه ! سنگ هم در دست آدمها نمی بینم

تصویری از تبعیض سرد چشمها آری

در این برودت ذرهای گرما نمی بینم

در منطق این نیمه آدمهای قلابی

جایی برای عشق هم حتی نمی بینم

تکیه گاهم باش...

تڪیـﮧ گـآهَم بآش !

 

میخـوآهَم سَنگـینی نِگـآه ایـن مَرבمِ حَسـوב شَهـر رـآ

 

 

تـو هـَم حـِس کنـی

 

ایـن مَرבم نمیتَـوآننـَב ببیننَـב

 

בست هآیِمـآن تـآ این اَنـدآزه بِہم می آینـב !

عاشقانه ها

حالـــــــا حَرفـــــــهایمان بِمـــــــاند برای بَعد؛

.

دلخوری هـــــــامـــــــان،

.

دِلـــــــتنگی هـــــــامـــــــان،

.

و تمـــــــام اشکـــــــهای مـن

فَقط بِگو

با او چِـــــــگونـــــــهِ میگُـــــــذرد؟

کــِــــه با مَـن نِمی گذشت